در بازار جهانی و منطقهای، شکر بهعنوان یکی از پرکاربردترین کالاهای کشاورزی جایگاه ویژهای دارد. با توجه به نیاز بالای صنایع غذایی، نوشیدنیسازی، شیرینیپزی و حتی داروسازی، انتخاب شکر مناسب میتواند بر کیفیت نهایی محصولات تأثیر مستقیم داشته باشد. در این مقاله، سه کشور مهم در حوزه تولید و صادرات شکر یعنی برزیل، ایران و هند را با یکدیگر مقایسه میکنیم تا ببینیم کدام گزینه برای خرید، واردات یا استفاده صنعتی مناسبتر است.
شکر برزیلی، بهویژه نوع ICUMSA 45، بهعنوان یکی از سفیدترین و خالصترین انواع شکر در جهان شناخته میشود. این شکر با درصد ساکارز بالا و رنگ بسیار روشن، عمدتاً برای مصارف حساس غذایی و دارویی به کار میرود. همچنین فرآیند پالایش آن با تکنولوژیهای پیشرفته انجام میشود.
شکر ایرانی از نیشکر یا چغندر قند تهیه میشود و از نظر کیفیت در سطح قابل قبولی قرار دارد. اما در برخی موارد، به دلیل محدودیت تجهیزات پالایشی، خلوص آن نسبت به نمونههای بینالمللی مانند برزیلی کمتر است.
شکر هندی نیز دارای انواع مختلفی است؛ از شکر تصفیهشده گرفته تا شکر قهوهای. هند توانسته است با توسعه فرآیندهای صنعتی، کیفیت شکر خود را افزایش دهد، اما در بسیاری موارد به لحاظ سفیدی و خلوص، هنوز با شکر برزیلی فاصله دارد.
شکر برزیلی ICUMSA 45 دارای رنگ سفید مایل به شفاف و دانهبندی یکدست است. طعم آن نیز خنثی و فاقد هرگونه بوی ناخوشایند است.
شکر ایرانی در برخی موارد رنگ متمایل به کرم دارد و دانهبندی آن ممکن است یکدست نباشد. این موضوع بسته به کارخانه تولیدکننده متفاوت است.
شکر هندی بهویژه در انواع خام یا نیمهتصفیهشده، رنگ زرد تا قهوهای دارد و گاهی دارای بو یا طعم خاصی است که ممکن است در برخی صنایع ایجاد مشکل کند.
شکر ایرانی به دلیل تولید داخلی، برای مصرفکنندگان داخلی مقرونبهصرفهتر است، اما در مقیاس صادرات یا استفاده صنعتی، به دلایل محدودیت تولید یا نوسانات قیمت، گزینهای پایدار محسوب نمیشود.
شکر هندی بهطور کلی از قیمت مناسبی برخوردار است و دسترسی به آن در کشورهای آسیایی راحتتر است. با این حال، کیفیت پایینتر در برخی نمونهها باعث میشود صنایع حساس تمایلی به استفاده از آن نداشته باشند.
شکر برزیلی با وجود اینکه قیمت بالاتری دارد، اما به دلیل کیفیت بالا و پایداری در عرضه، گزینهای ایدهآل برای مصرفکنندگان حرفهای، کارخانهها و واردکنندگان عمدهفروشی محسوب میشود.
شکر صادراتی برزیل دارای استانداردهای بینالمللی مثل SGS، ISO، HALAL و HACCP است. این گواهیها برای واردکنندگانی که با قوانین سختگیرانهای روبرو هستند، بسیار مهم است.
در مقابل، بسیاری از تولیدکنندگان ایرانی یا هندی فاقد برخی از این گواهیها هستند یا تنها در صورت درخواست مشتری آنها را تأمین میکنند.
| معیار | شکر برزیلی | شکر ایرانی | شکر هندی |
|---|---|---|---|
| خلوص و کیفیت | بسیار بالا | متوسط تا خوب | متوسط |
| رنگ و ظاهر | سفید و یکنواخت | کرم تا سفید | زرد یا قهوهای |
| قیمت | نسبتاً بالا | مقرونبهصرفه | اقتصادی |
| دسترسی | گسترده جهانی | محدود به بازار داخلی | آسیا و خاورمیانه |
| گواهیها | کامل و بینالمللی | گاهی ناقص | متغیر |
اگر کیفیت، خلوص و گواهیهای معتبر برای شما اولویت دارند، شکر برزیلی انتخاب ایدهآل است. اما اگر بهدنبال گزینهای اقتصادیتر برای استفاده عمومی هستید، شکر ایرانی یا هندی نیز میتواند در شرایط خاص مناسب باشد.
